Wielbasis: 246 cm
Interieur: Zwart, Stof
Emissieklasse: Euro 0
Motorrijtuigenbelasting: geen

Tijdens de jaren '70 onderging Alfa Romeo als bedrijf een reeks belangrijke veranderingen en begon zijn auto's in het zuiden van Italië te produceren, in de nieuwe fabriek in Napels. Deze fabriek debuteerde met een van de meest spraakmakende modellen van het merk met de Biscione, de Alfa Romeo Alfasud, destijds een van de eerste hatchbacks in Europa, waaruit de Alfa Romeo Alfasud Sprint ontstond, onze hoofdrolspeler van vandaag.
Toen deze werd geïntroduceerd, zorgde hij voor behoorlijk wat opschudding. Kijk, toen de originele Alfasud begin jaren '70 werd ontwikkeld, stond Alfa Romeo bekend om het bouwen van levendige rijdersauto's. Maar destijds bestond de vertrouwde formule uit achterwielaandrijving in combinatie met de heerlijke twin-cam motoren. De Sud brak met beide tradities en koos voor voorwielaandrijving en een horizontaal geplaatste viercilinder boxermotor.
Dit kwam vooral doordat de oorspronkelijke Alfasud bedoeld was als instapmodel voor het merk. Hij werd aangeboden in verschillende carrosserievarianten, waaronder: de fastback-achtige Sprint coupé.
Maar ondanks dat het een instapmodel was, heeft Alfa Romeo niet bezuinigd op de techniek. Ze wisten duidelijk dat hun eerste voorwielaangedreven productieauto iets bijzonders moest zijn. De boxermotor verlaagde het zwaartepunt van de auto aanzienlijk en was zelfs vóór de vooras gemonteerd. Het resultaat? Een auto die rijdt alsof hij op rails ligt, ongeacht welke wielen de aandrijving verzorgen.

In 1983 werd de Alfasud vervangen door de Alfa 33, het ontwerp en het onderstel van de Sprint wijzigde hierdoor ook. De naam Sud verdween uit de typeaanduiding. Tijdens de facelift kreeg de Sprint nieuwe carrosseriedelen en verlichting, waardoor hij een andere uitstraling kreeg. De chromen bumpers werden vervangen door kunststof exemplaren en de auto kreeg kunststof zijbeschermers, geheel volgens de mode van de jaren '80. De voorkant werd hertekend, maar de kenmerkende 2x2-koplampindeling bleef behouden. Ook het onderstel werd aangepast naar dat van de Alfa 33.
Op volle toeren klinkt de boxermotor als een kruising tussen een boze bij en een grommend zwijn, waarbij de plofjes uit de uitlaat door de omgeving galmen. Hij klinkt totaal niet als de maatstaf voor boxermotoren: de iconische maar omstreden Kever. Ook klinkt hij niet zoals een Subaru. Het geluid is onmiskenbaar Alfa, met een vleugje houtgestookte pizza erin.

Toegegeven, hij is volgens de maatstaven van vandaag niet razendsnel. Maar het gevoel van snelheid zit hem in de bediening. De niet-bekrachtigde besturing is communicatief, licht en zeer precies. De motor voelt zich het prettigst tussen 4.000 en 6.000 tpm, waarbij hij graag een AlfaNord Twincam imiteert.

Onze Alfa Sprint is een exemplaar uit de tweede serie: een 1.5 QV (Quadrifoglio Verde), oftewel het bekende Klavertje Vier-topmodel. Met dubbele carburateurs en 105PK. Kenmerkend zijn lichtmetalen TRX wielen, de groene accenten in de grille en op de bumpers, maar ook het groene tapijt in het interieur en de Recaro-stoelen die destijds exclusief voor deze uitvoering waren.
Wat ook weer bijzonder is: dit is een 1983-er dus nog wel met het onderstel en de 4 schijfremmen zoals de Sud had en niet zoals vanaf 1984 met trommels achter zoals de 33 heeft.
De auto verkeert in een unieke staat, zeker voor een Alfa uit de jaren '80 waar de uitspraak "roesten in de folder" ooit voor bedacht is. In het verleden is hij opnieuw gespoten. Dit is zeer netjes uitgevoerd en de auto vertoont geen slechte plekken of roestproblemen.
Het originele onderhoudsboekje is nog bij de auto aanwezig, evenals de originele verkoopfolder en een aantal leuke, authentieke documenten uit die jaren. Een prachtige tijdcapsule voor de liefhebber en zeldzaam om zo compleet terug te vinden.

Motor & prestaties
" De Sprint 1.5 QV heeft een 1.490 cc viercilinder boxer-motor.
" Vermogen: ongeveer 105 pk (77 kW) bij 6.000 tpm.
" Koppel: circa 133 Nm bij 4.000 tpm.
" 0-100 km/u in ongeveer 10,0 tot 10,4 seconden.
" Topsnelheid rond 180 km/u.
" Voorwielaandrijving en handgeschakelde 5-versnellingen.

Deze combinatie maakt 'm voor z'n tijd best sportief - niet supersnel naar moderne maatstaven, maar levendig, karaktervol en prettig om mee te rijden.

Uiterlijk & onderscheidende QV-details
" De QV-versie was visueel herkenbaar: groene accentlijn op bumpers/zijstrips (Quadrifoglio-groen), in plaats van de standaard versies.
" Specifieke grille (groen scudetto), anders dan de "normale" Sprint.
" Achter-spoiler achterop - net dat sportieve extraatje.
" Lichtmetalen 8-gaatjesvelgen, grijs gespoten, met relatief lage-profile banden; dat gaf een sportieve look én betere wegligging.

Interieur & comfort
" In de QV: sportstoelen in zwart/grijs textiel, met een sportievere styling dan standaard stoelen.
" Lederen stuurwiel (in plaats van eenvoudige kunststof), wat het sportieve gevoel versterkt.
" Overige interieurdetails aangepast t.o.v. basismodellen: dashboard- en deurpanelen iets moderner/"netter".

Rijgedrag & chassis / techniek
" Voorwielophanging: onafhankelijke MacPherson-voorvork - voor z'n tijd een behoorlijk volwassen setup.
" Achter: een eenvoudige maar degelijke starre as (rigide achteras), typisch voor compacte coupés uit die tijd; niet modern multibraams, maar voor z'n gewicht en era voldoende.
" Door het relatief lage gewicht (ongeveer 915 kg volgens sommige bronnen) zit de gewichts-/vermogensverhouding best netjes; dat helpt bij rijplezier en "levendigheid".

Waarom hij geliefd is onder liefhebbers
" De combinatie van Italiaanse styling + sportief karakter + dagelijkse bruikbaarheid maakt 'm aantrekkelijk: je hebt een coupé die nog relatief praktisch is.
" Het subtiele "QV-onderscheid" (groene accenten, velgen, interieur) geeft 'm karakter - je hebt iets dat opvalt, maar niet over de top.
" Mechaniek redelijk eenvoudig en herkenbaar, wat onderhoud en (zonodig) restauratie realistischer maakt dan modern ingewikkelde techniek - dat waardeert men bij klassieke auto's.